Παρασκευή 19 Δεκεμβρίου 2008

Ατέλειωτη νύχτα λυπημένη


Απόψε δεν κοιμήθηκα


ήταν μακριά η νύχτα.Δεν πέρναγε με τίποτα


κι ένοιωσα κάποια λύπη.


Την έντυσα με όνειρα.


Με λύπη την κατοίκησα,την ήπια μονορούφι,


με μοναξιά και όνειρα.


Την άγγιξα,την έπνιξα.


Τη μίσησα.


Την παίδεψα,την έδιωξα,


μα αυτή δεν κάνει ρούπι.

7 σχόλια:

  1. Είσαι τρελός το ξέρεις;

    ....και εγώ έχω μάθει να τα φυλακίζω όλα....και αυτά που θέλω
    και αυτά που φοβάμαι....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Όνειρα……

    Θολά περίεργα ξενύχτια
    Που έρχονται και χάνονται
    Σαν σκιές μπερδεμένες
    Στην θολή εικόνα μου
    Όνειρα
    Που έρχονται και λούζουν
    Το κορμί μου με ιδρώτα
    Αναμνήσεις θολές
    Από ένα παραμύθι που έρχεται
    Και χάνετε σαν σκιές στην ζωή
    Μας …………
    Όνειρα
    Περίεργα ξωτικά
    Πολεμιστές που έρχονται
    Και χάνονται στην αυγή
    Που όλα ξυπνάν και η ζωή κιλά
    Όνειρα
    Περίεργα που έρχονται
    Την νύχτια
    Και πολεμάν και χάνονται
    Σε κάθε δικό μου ξημέρωμα

    Υποκλίνεται ένας περίεργος λύκος
    19/12/2008 5:59 μμ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. λιγο μπερδεμένο σε βρίσκω ματια μου!!!Μη μου αλλάζεις αν και το κείμενο είναι πολύ όμορφο...μια μεγαλη καληνύχτα σε σένα απο μένα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Δεν είμαι τρελός.Μια παρόρμηση στιγμής πάτησε το κουμπί.
    Καλημέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Λύκε
    Όντως,περίεργα ξωτικά,είναι τα όνειρα,που πολεμάν και χάνονται,
    σε κάθε μου ξημέρωμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Βούλα
    Για χάρη σου δεν πρόκειται ν'αλλάξω....
    Στέλνω μια καλημέρα τώρα πια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Την νύχτα όσο προσπαθείς να την διώξεις, τόσο πιο επίμονα πέφτει αυτή πάνω σου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ταξιδέψτε μαζί μου